Wydawca treści
historia
Lasy obecnej Puszczy Knyszyńskiej zamieszkiwane były od dawna, o czym mogą świadczyć ślady działalności człowieka z okresu ok. 4000 lat p.n.e., takie jak kopalnia krzemienia w obecnym rezerwacie „Krzemianka”. Tereny te można jednak uznać za praktycznie niezamieszkałe do XVI w. Przyczyną takiego stanu rzeczy było sąsiedztwo wojowniczych plemion Jaćwingów a później Zakonu Krzyżackiego, których łupieżcze wyprawy niweczyły próby osadnictwa na tym terenie. Puszcza Knyszyńska, stanowiąca do tego czasu prywatną własność Radziwiłłów została podarowana królowi Zygmuntowi I i weszła w skład tzw. dóbr królewskich.
Początki administracji na terenie Puszczy nierozerwalnie powiązane są z łowiectwem. Na użytkownikach leśnictw ciążył obowiązek ochrony zwierzyny oraz utrzymania służby łowieckiej.
Pierwsze prace urządzeniowe – czyli opisanie lasu oraz planowanych sposobów gospodarowania lasem wykonano w latach 1848-1858. Wówczas las został podzielony na oddziały o pow. ok. 200 ha. Leśnictwa były podzielone na straże (zwane też objazdami).
Następne urządzanie przeprowadzono w latach 1880-1890. Zmniejszono wtedy oddziały z 200 do 100 ha. Las użytkowano zrębami zupełnymi, tzn. wycinano cały drzewostan, a powstałe powierzchnie zrębów odnawiano (sadzono nowy las) siewem lub sadzeniem, niekiedy pozostawiano do odnowienia naturalnego nasionami z pozostawionych na zrębie drzew zwanych nasiennikami. Niekiedy powierzchnię zrębu oddawano na 2-3 lata pod uprawę rolną.
W czasie I wojny światowej okupant prowadził rabunkową eksploatację lasów, zwłaszcza w obecnym obrębie Katrynka. W celu usprawnienia wywozu pozyskanego drewna wybudowano kolejkę wąskotorową i kilka tartaków (w Czarnej Białostockiej, Czarnym Bloku, i Supraślu). W tym czasie zrębami zupełnymi wycięto ok. 2000 ha najlepszych drzewostanów. Straty spowodowane w czasie II wojny światowej były nie mniejsze. Podczas okupacji radzieckiej gospodarka była prowadzona w sposób plądrowniczy, dodatkowo zezwolono wtedy miejscowej ludności na wyrąb drzew na własne potrzeby. Natomiast w czasie okupacji niemieckiej wykonywano zadania zapisane w planach urządzania, a nawet dokonano ich aktualizacji i uzupełniania.
Po odzyskaniu niepodległości uproszczone prace urządzeniowe przeprowadzono dopiero w 1952 r. Lasy w okolicach Białegostoku zarządzane były przez nadleśnictwa: Knyszyn, Katrynka (dawniej Białystok) oraz Dojlidy, w skład którego weszły przede wszystkim upaństwowione lasy prywatne przejęte w ramach reformy rolnej. Po reorganizacji przeprowadzonej w 1972 r. Powstało jedno Nadleśnictwo Dojlidy składające się z obrębów: Knyszyn, Katrynka i Dojlidy. W 1994 r. Nadleśnictwo uległo podziałowi w wyniku czego obręb Knyszyn wszedł w skład nowopowołanego Nadleśnictwa Knyszyn, w dwa lata później niewielkie fragmenty lasu leżące w zachodniej części Nadleśnictwa przekazano do powstającego Narwiańskiego Parku Narodowego.
W obecnej postaci Nadleśnictwo istnieje od 1994 r.
