Wydawca treści Wydawca treści

Grubodziób

05.01.2021 | Iwona Jóźwicka

  1. Największy łuszczak gnieżdżący się w Polsce. Jego łacińską nazwę Coccothraustes coccothraustes, tłumaczona jest jako „kruszący kokosy”. 
  2. Grubodziób to ptak typowo leśny, ściśle związany z lasami liściastymi i mieszanymi. Unika drzewostanów iglastych oraz terenów zabudowanych. Zwykle przebywa w koronach drzew, tam też w rozwidleniu gałęzi buduje gniazdo. Zimą, możemy spotkać go przy karmniku.
  3. Znacznie większy od wróbla, długość ciała dochodzi do 18-19 cm, waga do 60 gramów a rozpiętość skrzydeł do 30 cm.
  4. Ubarwienie w odcieniach brązu, szarości z granatowymi elementami i wyraźnie białym pasem skrzydłowym. Samiec i samica są podobnie ubarwieni. Pod dziobem u obu płci znajduje się czarna plama, która tworzy cieniutką czarną obwódkę wokół dzioba, a ta przechodzi tworząc maskę wokół oczu.
  5. Grubodziób preferuje nasiona głównie grabu i buka, ale zjada także nasiona wiśni, czereśni, tarniny czy śliwy. Nie pogardzi jagodami, orzechami laskowymi  i pączkami drzew.
  6. Dziób gruby i mocny. W jego wnętrzu znajdują się rowki i listewki, które wspomagane językiem, ułatwiają odpowiednie ułożenie, przytrzymanie i zgniecenie nasion. Grubodziób potrzebuje zaledwie 5 sekund, aby rozłupać pestkę wiśni. Naukowcy szacują, że siła nacisku dzioba wynosi prawie 70 kg!
  7. Dziób u samców zmienia kolor: w szacie godowej jest niebieskoszary, a w spoczynkowej bladobeżowy.
  8. Na przełomie kwietnia i maja, samica składa od 3 do 4 jaja, które wysiaduje przez 14 dni. W tym czasie samiec dostarcza samicy pokarm. Młode grubodzioby są karmione owadami, drobnymi chrząszczami oraz nasionami. W miarę dorastania stają się „wegetarianami”. Grupy rodzinne mogą łączyć się w stada, przemieszczając się razem w poszukiwaniu żerowiska. Ptaki z jednej rodziny zawsze trzymają się razem.
  9. Trudny do zaobserwowania ze względu na skryty tryb życia. Jest płochliwy, cichy i ostrożny. Po spłoszeniu cicho alarmuje inne i od razu ucieka.
  10. Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Jego liczebność szacowana jest na 200-400 tys. par.