Asset Publisher
Grubodziób
- Największy łuszczak gnieżdżący się w Polsce. Jego łacińską nazwę Coccothraustes coccothraustes, tłumaczona jest jako „kruszący kokosy”.
- Grubodziób to ptak typowo leśny, ściśle związany z lasami liściastymi i mieszanymi. Unika drzewostanów iglastych oraz terenów zabudowanych. Zwykle przebywa w koronach drzew, tam też w rozwidleniu gałęzi buduje gniazdo. Zimą, możemy spotkać go przy karmniku.
- Znacznie większy od wróbla, długość ciała dochodzi do 18-19 cm, waga do 60 gramów a rozpiętość skrzydeł do 30 cm.
- Ubarwienie w odcieniach brązu, szarości z granatowymi elementami i wyraźnie białym pasem skrzydłowym. Samiec i samica są podobnie ubarwieni. Pod dziobem u obu płci znajduje się czarna plama, która tworzy cieniutką czarną obwódkę wokół dzioba, a ta przechodzi tworząc maskę wokół oczu.
- Grubodziób preferuje nasiona głównie grabu i buka, ale zjada także nasiona wiśni, czereśni, tarniny czy śliwy. Nie pogardzi jagodami, orzechami laskowymi i pączkami drzew.
- Dziób gruby i mocny. W jego wnętrzu znajdują się rowki i listewki, które wspomagane językiem, ułatwiają odpowiednie ułożenie, przytrzymanie i zgniecenie nasion. Grubodziób potrzebuje zaledwie 5 sekund, aby rozłupać pestkę wiśni. Naukowcy szacują, że siła nacisku dzioba wynosi prawie 70 kg!
- Dziób u samców zmienia kolor: w szacie godowej jest niebieskoszary, a w spoczynkowej bladobeżowy.
- Na przełomie kwietnia i maja, samica składa od 3 do 4 jaja, które wysiaduje przez 14 dni. W tym czasie samiec dostarcza samicy pokarm. Młode grubodzioby są karmione owadami, drobnymi chrząszczami oraz nasionami. W miarę dorastania stają się „wegetarianami”. Grupy rodzinne mogą łączyć się w stada, przemieszczając się razem w poszukiwaniu żerowiska. Ptaki z jednej rodziny zawsze trzymają się razem.
- Trudny do zaobserwowania ze względu na skryty tryb życia. Jest płochliwy, cichy i ostrożny. Po spłoszeniu cicho alarmuje inne i od razu ucieka.
- Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Jego liczebność szacowana jest na 200-400 tys. par.
Rzekotka drzewna
10 faktów o rzekotce drzewnej:
- To jedyny europejski płaz, który prowadzi nadrzewny tryb życia. Zamieszkuje też łąki, pastwiska, ogrody i zagajniki. Przebywając na gałązkach krzewów i drzew, gdy nieruchoma wygrzewa się wśród liści, jest niemal niewidoczna.
- Samiec rzekotki jest naszym najgłośniejszym płazem - podczas godów jego głos może być słyszany nawet z odległości 1 km. Rzekotki nie rechoczą ani nie kumkają, wydawany dźwięk przypomina raczej bardzo głośne grzechotki.
- Grzbiet ciała ma koloru zielonego, ale również może być zabarwiony na szaro, oliwkowo, brązowo a czasami nawet na czarno. Barwa ciała danego osobnika zmienia się w zależności od bodźców zewnętrznych (wilgotności, temperatury, oświetlenia, dostępności pokarmu) i stanu emocjonalnego zwierzęcia. Zmiana barwy zajmuje około 20 minut. Kolor zielony grzbietu powraca po ustąpieniu bodźca.
- Żyje średnio 6 lat.
- Palce wszystkich kończyn zaopatrzone są w okrągłe przylgi, które umożliwiają wspinanie się po gładkich, nawet pionowych powierzchniach.
- W razie niebezpieczeństwa potrafi zastygać w bezruchu, gwałtownie przeskakiwać w dal w inne bezpieczniejsze miejsce lub spaść w dół między trawy.
- Menu rzekotki stanowią głównie pajęczaki i owady. Na swoją ofiarę poluje czatując nieruchomo. Chwyta ją szybkim wyrzutem języka lub skacze w jej kierunku.
- Pora godów przypada w zależności od temperatury w danym sezonie od kwietnia do maja/czerwca. Samica składa charakterystyczne pakiety jaj, po 20-150 sztuk w każdym, łącznie około 200-1200 jaj. Po 2-3 dniach z jaj wykluwają się kijanki. Metamorfoza trwa 2 – 3 miesiące, po tym czasie kijanki przeobrażają się w malutkie 13-15 mm rzekotki.
- Zimę spędza na lądzie, zapadając w sen zimowy. Okres hibernacji trwa od września/października do końca marca.
- W Polsce rzekotka drzewna jak i inne płazy podlega całkowitej ochronie prawnej.
To warto wiedzieć o...
Świat przyrody jest fascynujący, zaskakujący i bardzo interesujący. Leśnicy w swojej codziennej pracy, bardzo często napotykają na nietypowe znaleziska, doświadczają spotkania z dzikimi zwierzętami, na nowo odrywają znane-nieznane fakty i prawa natury. To zainspirowało nas do publikacji nowego cyklu artykułów pn. „To warto wiedzieć o…”, których tematykę, będzie dostarczała nam sama Matka Natura. Każdą napotkaną przez nas ciekawostkę z chęcią pokażemy i opiszemy w najistotniejszych faktach. Zapraszamy do wspólnego odkrywania tajników świata leśnej przyrody.