Choć spotkanie borsuka za dnia należy raczej do rzadkości, udało się to jednemu z naszych Leśniczych. Zwierzęta te prowadzą nocny tryb życia. Dnie spędzają przeważnie w okazałych, podziemnych rezydencjach, które potrafią rozbudowywać latami i pokoleniami. Swoje nory lokują często na nadrzecznych wałach czy zboczach skarp i mogą je dzielić z niezawadzającymi im lokatorami tj. lisy czy jenoty.  

Mimo, że wywodzą się z rodziny łasicowatych, swoim wyglądem, powolnym i ociężałym sposobem poruszania się oraz zapadaniem w zimowe drzemki, bardziej przypominają małe niedźwiedzie. Potrafią wydawać z siebie także wiele dźwięków jak pomrukiwanie, chrząkanie, fukanie, warczenie czy jazgot. Zwierzęta te posiadają doskonały słuch i węch, w przeciwieństwie do słabego wzroku. Ten rejestruje głównie ruch, dzięki czemu sprytny obserwator może przyglądać się borsukowi tak długo, jak nie będzie się poruszał bądź dopóki zwierzę go nie zwęszy. Zanim uda nam się dostrzec borsuka prawdopodobnie najpierw usłyszymy jego głośne tupanie. Zwierzętom tym bowiem nie zależy na byciu niezauważonym. Są wszystkożerne, ale w ich diecie dominują dżdżownice i płazy. Pojawiają się w niej także niewielkie i młode ssaki, ptaki, różnorakie rośliny i padlina. Z łatwością mogą dostać się do nor zająców czy gryzoni dzięki idealnie przystosowanym do kopania silnym łapom z długimi pazurami.

Borsuki są także znane z zachowania szczególnej czystości. Wykopują nawet specjalne dołki na swoje odchody, tzw. latryny. Wraz z nadejściem wiosny zabierają się za domowe porządki. Usuwają piasek z korytarzy, wymieniają wyściółkę w komorach gniazdowych, pozbywając się przy tym, pasożytów, które namnożyły się w niej podczas zimy. W ten sposób przygotowują się na powiększenie rodziny, bowiem już w marcu na świat przychodzi od 3 do 5 młodych, które przez pierwszy miesiąc życia są ślepe.  

A jak Wasze wiosenne porządki? Okna na święta już pomyte?