Zaszyfrowana wiadomość cz.II
Zgodnie z zapowiedzią, dziś rozszyfrujemy kolejne znaki, które można zobaczyć na drzewach podczas wędrówek po lesie.
Białe litery JP (jesienne poszukiwania) z numerami wskazują granice tzw. partii kontrolnych jesiennych poszukiwań pierwotnych szkodników sosny. Taki zabieg służy do oceny zagrożenia drzewostanów sosnowych przez szkodniki.
Zielony ciągły pasek wyznacza granicę rezerwatu przyrody.
Drzewa przeznaczone do usunięcia w zabiegach pielęgnacyjnych i sanitarnych oraz drzewa niebezpieczne zagrażające bezpieczeństwu użytkowników lasu, oznacza się farbą za pomocą kropki bądź ukośnej kreski.
Literą „E” (wielkości około 20 cm) zaznaczamy drzewa biocenotyczne w tym dziuplaste czy o nietypowym pokroju lub z nietypowymi formami morfologicznymi np. szyszek, kory, gałęzi czy drzewa wyraźnie wyróżniające się wiekiem lub rozmiarami w stosunku do innych drzew na tym terenie. Drzewa takie pozostawia się w celu zwiększenia różnorodności biologicznej.
Litera „K”, kreska, bądź „KE” informuje nas, iż jesteśmy na granicy kępy ekologicznej, czyli fragmentu starodrzewu pozostawionego do naturalnego rozkładu. Tak pozostawiana kępa, to także miejsce schronienia zwierząt. Przyczynia się również do zróżnicowania struktury nowego drzewostanu, zapewniając obecność mikrosiedlisk zasiedlanych przez wiele gatunków owadów. Z czasem jest źródłem martwego drewna w różnych postaciach: stojącego, leżącego, martwych konarów czy obłamanych gałęzi, miejscem bytowania wielu mikroorganizmów, owadów i grzybów.
Od teraz, znaki na drzewach nie mają już przed Wami tajemnic, a znajomość ich pozwala lepiej poznać i zrozumieć nasze działania w dbaniu i gospodarowaniu polskimi lasami.